CHP Genel Başkanı Özgür Özel’in sözleri yeni bir ‘gazetecilik’ tartışması açtı

Toygun ATİLLA
Her şey milyonlarca izleyicinin önünde cereyan etti.
İpek Özbey’in moderatörlüğünü yaptığı programda, CHP Genel Başkanı Özgür Özel, kendisi için “Geri vites yapıyor” diyen “Armut üzere geziyor” diye hitap eden Yılmaz Özdil’e öfkeliydi.
SİZ NE KADAR GAYRET EDİYORSANIZ BU KURUMDA O KADAR ÇABA EDİYOR
Özgür Özel tenkitlerini gerisi arkasına sıraladı, bu dönemde parti olarak yaptıkları gayrete vurgu yaptı.
Tam da kelamın bittiği yerde gazeteci İpek Özbey, “Siz ne kadar çaba ediyorsanız bu kurumda o kadar gayret ediyor ” dedi.
Özgür Özel’in bu kelama cevabı şu oldu: “Kurumun uğraş etme mecburiliği yok. Kurumun yayın yapma mesuliyeti var. Bunu da belirli unsurlar dahilinde yapma zaruriliği var”
GÖREV TARİFİ VE ETİK
Eminim bu kelamlar, çok kişinin güzeline gitmemiştir. Lakin bence gazetecilik etiği açısından kıymetli tenkitlerin yanında daha da değerlisi bir “görev tanımı” da barındırıyordu içinde…
Mustafa Kemal Atatürk’ün “Vatanını en çok seven vazifesini en güzel yapandır” sözünü çok beğenirim, önemserim.
Öyle ya, herkes kendi misyonunu gerçek bir halde yaptığında oluşacak katma kıymetten daha değerli ne var ki…
İLKELER DAHİLİNDE YAYIN YAPMAK
Biliyorum herkes benim üzere düşünmek zorunda değil…
Kimileri için “gazetecilik” pek tabi çaba olarak da görülebilir.
Ben ise bu mevzuda Özgür Özel ile birebir yerdeyim.
Gazetecilerin ve bağlı bulundukları kurumları yayın yapma mesuliyeti var. Bunu da prensipler dahilinde yapma mecburiliği var.
KALEMŞÖRLERİN SAVURDUĞU BATAKLIK
Mamafih,
Özellikle iktidar medyasının tahrip gücü yüksek kalemşörlerinin açtığı yoldan yürüyen ve muhalif medya olarak isimlendirilen gazetecilerin de içine düştüğü bir bataklık var.
Bu bataklıkta herkes bir oburu için “düşman” herkes bir oburu için yok edilmesi gereken biri üzere…
Akşam TV kanalları sabah ise gazetelerin her biri parti gazetesi üzere.
Bir taraf için “her şey yanlış” öbür taraf için “her şey doğru”
Acılar da da ayrışan, sevinçler de de sarılamayan bir bakış açısı…
YANLIŞA YANLIŞ DOĞRUYA GERÇEK DEMEK LÜKS OLDU
Oysa ki,
Özgürlükleri savunan beşerler (aydınlardan, müellif çizerlerden, gazetecilerden bahsediyorum) neden kendilerini yalnızca bir görüşe prangalar.
Yanlışa yanlış doğruya hakikat demekten daha değerli bir özgürlük var mı?
FİKRİ, VİCDANI, İRFANI HÜR NESİLLER
Yanlış yapan başkasına benzemek, sürüye dönüşmek ne vakitten beri gazetecilik oldu?
Özgür Özel’e büsbütün katılıyorum: “Kurumun gayret etme zaruriliği yok. Kurumun yayın yapma mesuliyeti var. Bunu da aşikâr unsurlar dahilinde yapma mecburiliği var.”
Yazımın başında Atatürk’ün “Vatanını en çok seven vazifesini en âlâ yapandır” kelamını çok sevdiğimi söylemiştim.
Yazımı yeniden Atatürk’ün şu veciz kelamı ile bitireyim: “Cumhuriyet; sizden fikri hür, vicdanı hür, irfanı hür jenerasyonlar ister”
patronlardunyasi.com