Financial Times’tan Henry Ford Elon Musk karşılaştırması
İşte Financial Times’ın Elon Musk karşılaştırması haberinin tamamı:
Amerika Elon Musk’ı seçmedi. Lakin Donald Trump’ın fiili eşbaşkanı olarak hareket ediyor. Musk’ın kendi kendine atadığı misyonlar ortasında müttefik demokrasilerde rejim değişikliğine gitmek de var. Önümüzdeki ay yapılacak seçimlerde Almanya’yı yalnızca çok sağcı Almanya için Alternatif’in (AfD) kurtarabileceğini tekraren söyledi. İngiltere’de Sir Keir Starmer’ın İşçi Partisi hükümetine son verilmesi davetinde bulunuyor.
Ve 211 milyon X takipçisine “Amerika Britanya halkını bu zalim hükümetten kurtarmalı mı?” diye sordu. Fikir birliği “evet” yönünde.
Amerika’nın başkanı ile dünyanın en varlıklı adamı ortasında bu türlü bir bağın emsali olmadığını söylemek hafif kalır.
Amerika’nın soyguncu baronları – Rockefeller’lar, Vanderbilt’ler ve Carnegie’ler – kendi periyotlarının liderleriyle muadil olarak hareket etmediler. Onların efsanevi servetleri de Musk’ınkiyle kıyaslanamaz.
JP Morgan bugünün parasıyla 49 milyar dolar kıymetindeydi. Avrupa faşizmine karşı zaafı olan Henry Ford’un serveti ise 200 milyar dolara yakındı. Musk’ın serveti bunun iki katından fazla. Ford, Beyaz Saray’daki çağdaşı Franklin Roosevelt tarafından takdir edilmiyordu.
Buna rağmen geçmiş, Amerika’nın öteki ülkelerin siyasetine müdahale ettiği örneklerle dolu. Lakin CIA’in savaş sonrası Kıta Avrupası’nda komünistleri iktidardan uzak tutmak için yaptığı hileler haricinde, Washington’un müdahaleleri müttefiklerini daima dışarıda bıraktı. Berlin, Londra ve muhtemelen Paris’teki hükümetlerin yakında karşı karşıya kalacağı soru, bu yeni tehdide nasıl karşılık verileceği. Musk, Trump ismine mı konuşuyor? Öyleyse Batı ölmüş sayılır. Yoksa ortamı test mi ediyor? Bu da Batı başkentlerine Trump ve Musk ortasındaki farklılıklardan faydalanma fırsatı verir. Karşılık muhtemelen ikisinin karışımı.
RUSYA VE ÇİN’E KARŞI SESİNİ ÇIKARAMIYOR
Musk’ın söylemedikleri de bir o kadar değerli. Almanya ve İngiltere’yi taciz bombardımanına tutarken, Rusya ve Çin konusundaki sessizliği çok şey anlatıyor. Musk bu otokrasilerin hiçbirinde siyasi tutuklular lehine ya da baskıya karşı konuşmadı. Musk’ın, çoğunluğu İngiliz-Pakistan kökenli erkeklerden oluşan çetelerin İngiliz çocuk kurbanlarına karşı hayırseverlik hissiyle hareket etmediğini söyleyebiliriz. Birleşik Krallık’taki çocuk suistimali skandallarının geçmişi yirmi yılı aşkın bir müddete dayanıyor ve bu mühletin neredeyse tamamında Muhafazakar bir hükümet görevdeydi.
İşçi Partisi iktidara geldiğinden beri, İngiltere’deki çocukların refahı aniden Musk’ın takıntısı haline geldi. Starmer hükümetinden Bakan Jess Phillips’i “tecavüz soykırımı savunucusu” olarak nitelendirdi. Ayrıyeten çeyrek milyon İngiliz çocuğun sistematik olarak istismar edildiğini tez ediyor. Musk’ın tüm dezenformasyonlarını yakalamak için yapay zeka ölçekli bir palavra makinesi gerek. Fakat hiçbir yerde konutlarından kaçırılan ve zorla Rus ailelere evlatlık verilen yaklaşık 20 bin Ukraynalı çocuk için kaygısını lisana getirmedi. İngiliz halkının Musk’tan hoşlanmaması onun tesirini kısıtlıyor. YouGov’un yakın vakitte yaptığı bir ankete nazaran her beş İngiliz iştirakçiden birinden daha azı Musk’a olumlu bakıyor. Musk birebir vakitte cehaleti nedeniyle de altüst olmuş durumda. Kral Charles’a parlamentoyu feshetme daveti yapması buna örnek. İngiltere’de genel seçimlerin ne vakit yapılacağına hükümdarlar değil, seçilmiş hükümetler karar verir. Almanya üzerindeki tesiri ve bilgisi daha da düşük olabilir.
Çin konusundaki sessizliğini anlamak kolay. Tesla’nın orada büyük operasyonları var. Trump’ın Çin siyaseti hala belgisiz. Buna karşılık Musk, Trump’ın Vladimir Putin’in Rusya’sına duyduğu hayranlığı ve Avrupa’ya yönelik küçümsemesini güçlendiriyor. Musk’ın yalnızca trollük yaptığını düşünmek acelecilik olur. Trump-Musk’ın Avrupa liberal demokrasisine karşı antipatisi gerçek. Trump’ın Ukrayna savaşını Rusya’nın lehine sonuçlanabilecek şartlarda bitirme sabırsızlığını paylaşıyor. AfD, Almanya’nın Ukrayna’ya verdiği takviyesi sona erdirme kelamı verdi. Starmer ise İngiltere’nin yardımını artırdı.
NATO’nun doğu yakası haritasız bir seyahatle karşı karşıya. Avrupa’nın alışkanlığı, her vakit en güzelini ummaktır. Bu defa en berbatı için plan yapmalı.
patronlardunyasi.com
