İmamoğlu, New York Times’a yazdı, Erdoğan’ı hedef aldı: Sandıkta beni yenemeyeceğini anladı
İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı ve CHP’nin Cumhurbaşkanı adayı Ekrem İmamoğlu, İBB’ye yönelik yolsuzluk ve terör soruşturmalarında gözaltı ve tutuklanma süreci ile ilgili ABD merkezli New York Times gazetesinde bir yazı kaleme aldı.
Silivri Cezaevi’nde kaleme aldığı yazısında temelsiz suçlamalarla tutuklandığını vurgulayan İmamoğlu’nun yazısı “Ben, Türkiye Cumhurbaşkanı’nın ana rakibiyim. Tutuklandım” başlığıyla yayımlandı.
İmamoğlu yazısında şu sözlere yer verdi:
“19 Mart sabahının erken saatlerinde, onlarca silahlı polis memuru gözaltı kararıyla kapıma geldi. Görüntü, Türkiye’nin en büyük kenti İstanbul’un seçilmiş belediye liderinin değil, bir teröristin yakalanmasını andırıyordu. Bu atak, partim Cumhuriyet Halk Partisi’nin bir sonraki cumhurbaşkanlığı yarışı için ön seçim düzenlemesine dört gün kala gerçekleşti. Dramatikti, fakat pek de beklenmedik değildi. Bana yönelik aylardır artan tüzel tacizlerin bir kesimiydi ve nihayetinde, mezuniyetimden 31 yıl sonra üniversite diplomamın apansız iptal edilmesiyle doruğa ulaştı. Yetkililer, anayasanın cumhurbaşkanı için yükseköğretim diploması kaidesi koymasını kullanarak beni yarıştan diskalifiye edebileceklerini düşünüyor üzereydi.
Beni sandıkta yenemeyeceğini anlayan Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, öbür yollara başvurdu: Ana siyasi rakibini, sağlam delillerden mahrum olmasına karşın yolsuzluk, rüşvet, hata örgütü yönetme ve yasaklı Kürdistan Personel Partisi’ne (PKK) yardım suçlamalarıyla tutuklattı. Mali suçlamalar nedeniyle seçilmiş makamımdan uzaklaştırıldım. Yıllardır Erdoğan rejimi, demokratik kontrol sistemlerini aşındırarak medyayı susturdu, seçilmiş belediye liderlerini bürokratlarla değiştirdi, yasamayı devre dışı bıraktı, yargıyı denetim altına aldı ve seçimleri manipüle etti. Son aylarda protestocuların ve gazetecilerin kitlesel tutuklanması, tüyler ürpertici bir bildiri verdi: Hiç kimse inançta değil. Oylar iptal edilebilir ve özgürlükler bir anda ellerinden alınabilir. Erdoğan idaresi altında cumhuriyet, bir endişe cumhuriyetine dönüştü. Bu, demokrasinin yavaş yavaş aşınmasından daha fazlasıdır. Bu, cumhuriyetimizin kurumsal temellerinin kasıtlı olarak yıkılmasıdır. Gözaltına alınmam, Türkiye’nin otoriterleşme sürecinde keyfi gücün kullanımına yönelik yeni bir etaba geçtiğini gösteriyor. Uzun bir demokratik geleneğe sahip bir ülke, artık geri dönüşü olmayan bir noktaya ulaşma riskiyle karşı karşıya.
Baskılar yalnızca benimle hudutlu kalmadı. Büsbütün zımnî şahit sözlerinin derlemesinden ibaret olan bir iddianameye dayalı geniş çaplı bir operasyonla, polis belediyenin üst seviye yöneticileri ve iş dünyasından kıymetli isimler de dahil olmak üzere yaklaşık 100 kişiyi gözaltına aldı. Hükümet yanlısı medya organlarında yürütülen dezenformasyon ve karalama kampanyaları, bu gözaltıları önceledi. Fakat Türk halkı buna meydan okudu. Protesto yasaklarına ve kentlerin ana girişlerindeki barikatlara karşın, İstanbul’dan Erdoğan’ın klâsik olarak güçlü olduğu kuzeydoğudaki Rize’ye kadar yüz binlerce vatandaş sokaklara döküldü. Gözaltına alınmamdan saatler ve takip eden günler içinde her yaştan ve bölümden insan partime katıldı. İstanbul Büyükşehir Belediyesi binasının önünde, giderek sertleşen tedbirlere ve gözaltılara karşın nöbetler tutuldu. Baskılara rağmen Cumhuriyet Halk Partisi pazar günü ön seçimini başarıyla gerçekleştirdi. Parti kayıtları, 1,7 milyon kayıtlı üye de dahil olmak üzere toplam 15 milyon kişinin, beni partinin cumhurbaşkanı adayı olarak seçmek için oy kullandığını gösterdi.
2019’da belediye başkanı olarak seçilmemden bu yana, neredeyse 100 soruşturma ve bir düzine dava ile karşı karşıya kaldım. Akıl almazdan saçmaya kadar uzanan her suçlama, beni yıpratma, beni seçen halka hizmet etmemi engelleme, vazifemden uzaklaştırma ve Sayın Erdoğan’a rakip olmamı ortadan kaldırma uğraşının bir kesimi oldu.
Şimdiye kadar, Erdoğan’ın desteklediği adaylara karşı üç sefer yarıştım — 2019’da İstanbul’daki iki mahallî seçimde ve geçen yıl bir defa daha — ve kendisi de bana karşı şahsen kampanya yürüttü. Her seferinde kazandım. Artık beni seçimlerde yenemeyen Erdoğan, yargı üzerindeki denetimini kullanarak, seçimler bugün yapılsa kazanabileceğimi gösteren son anketlere nazaran, bir rakibini saf dışı bırakmaya çalışıyor.
Artan adaletsizlik ve dertli bir iktisat karşısında, Türkiye’de kamuoyu öfkesi kaynama noktasına ulaştı. Beşerler seslerini yükseltiyor ve kapsayıcılık, adalet ve daha âlâ bir gelecek umudu vaat eden bir adayın etrafında birleşiyorlar. Susturulmayacaklar. Fakat halk, benim tutuklanmamı birebir vakitte Türkiye’yi otokrasi yolunda daha da ileri itme teşebbüsü olarak gördü. Baskıya karşın, dayanışma işaretleri varlığını sürdürüyor. Türkiye’de ve ötesinde, Amsterdam’dan Zagreb’e kadar toplumsal demokrat başkanlar ve belediye liderleri, yürek ve unsur doğrultusunda tutuklanmamın akabinde takviyelerini gösterdiler. Sivil toplum da geri adım atmadı.
Peki ya dünya genelindeki merkezî hükümetler? Onların sessizliği kulakları sağır edecek kadar güçlü. Washington, Türkiye’deki ‘son tutuklamalar ve protestolara ait endişelerini’ lisana getirmekle yetindi. Avrupa önderleri ise birkaç istisna dışında güçlü bir reaksiyon göstermekte başarısız oldu. Türkiye’de ve dünyanın pek çok yerinde yaşananlar, demokrasinin, hukukun üstünlüğünün ve temel özgürlüklerin sessizlik içinde var olamayacağını ve ‘realpolitik’ kılıfına sokulmuş diplomatik çıkarlar uğruna feda edilemeyeceğini göstermektedir.
Şüphesiz ki son gelişmeler; Rusya’nın Ukrayna’daki savaşı, komşumuz Suriye’de Esad rejiminin devrilmesi ve Gazze’deki yıkım; Türkiye’nin stratejik değerini artırdı, bilhassa de Avrupa güvenliğine yardımcı olma kapasitesi göz önüne alındığında. Fakat jeopolitik, bedellerin aşınmasını, bilhassa de insan hakları ihlallerini görmezden gelmemize neden olmamalıdır. Aksi takdirde, global kurallara dayalı nizamı kesim modül sökenleri yasallaştırmış oluruz. Türkiye’de demokrasinin hayatta kalması sadece bu ülkenin halkı için değil, tıpkı vakitte dünya çapında demokrasinin geleceği için de hayati değere sahiptir. Denetimsiz güçlü adamlar çağında, demokrasiye inananların da rakipleri kadar sesli, güçlü ve kararlı olması gerekmektedir. Demokrasinin yazgısı, kurumlar çökerken sessiz kalmayı reddeden öğrencilerin, emekçilerin, yurttaşların, sendikaların ve seçilmiş yetkililerin yüreğine bağlıdır. Adalet ve demokrasi için uğraş eden Türkiye halkına ve dünyanın dört bir yanındaki insanlara inancım tamdır.”
DİLEK İMAMOĞLU DA THE ECONOMIST’E YAZMIŞTI
Ekrem İmamoğlu’nun eşi Dilek İmamoğlu da dün İngiltere merkezli The Economist mecmuasında yaşanan süreçle ilgili bir yazı kaleme almıştı.
“Ekrem İmamoğlu’nun eşi, tutuklanmasının bir belediye liderini nasıl harekete dönüştürdüğünü anlatıyor” başlıklı makalede Dilek İmamoğlu, “Ekrem’in tutuklanması ve vazifeden uzaklaştırılması, onu ve halkı sindirmeyi amaçlıyordu. Bunun yerine, Türkiye’nin dört bir yanındaki insanları harekete geçirdiler. Vilayetlere ve siyasi ayrımlara bakılmaksızın, yaşı, geçmişi yahut cinsiyeti ne olursa olsun, milyonlarca kişi bu anı ülkenin demokrasisi için bir kırılma noktası olarak görüyor. Ekrem’in davası artık daha büyük bir şeyin, hukukun üstünlüğünün çöküşünün, söz özgürlüğü alanının daralmasının ve yönetenler ile oylarının geçersiz kılındığını düşünenler ortasında büyüyen ayrışmanın sembolü olarak duruyor” sözlerini kullanmıştı.
patronlardunyasi.com
